Η κρυπτογραφία επιτρέπει τη συναλλαγή και την επαλήθευση ψηφιακών στοιχείων χωρίς την ανάγκη αξιόπιστου τρίτου μέρους.

Η κρυπτογραφία τοποθετεί το «κρυπτογράφηση» στο κρυπτονόμισμα. Υπήρχε πολύ περισσότερο πριν από την ψηφιακή εποχή μας και εξελίχθηκε όπως οι γλώσσες στους αιώνες.

Η κρυπτογραφία είναι η επιστήμη της εξασφάλισης πληροφοριών με τη μετατροπή τους σε μια μορφή που μόνο οι παραλήπτες μπορούν να επεξεργαστούν και να διαβάσουν. Η πρώτη γνωστή χρήση χρονολογείται από το έτος 1900 π.Χ. ως ιερογλυφικά σε αιγυπτιακό τάφο. Ο ίδιος ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις κρύπτω και γράφω.

Μία από τις πιο διάσημες χρήσεις αναπτύχθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα γύρω στο 40 π.Χ. και ονομάστηκε εύστοχα η κρυπτογράφηση του Καίσαρα. Ένας κρυπτογράφος χρησιμοποιεί μια μυστική πληροφορία που σας λέει πώς να ανακατεύετε και επομένως να ξεμπερδεύετε ένα μήνυμα. Ο Καίσαρας χρησιμοποίησε μια κρυπτογράφηση αντικατάστασης, όπου κάθε γράμμα του αλφαβήτου αντικαταστάθηκε από ένα γράμμα σε διαφορετική σταθερή θέση πιο πάνω ή κάτω στο αλφάβητο. Για παράδειγμα, το αλφάβητο θα μπορούσε να μετακινηθεί πέντε θέσεις προς τα δεξιά, πράγμα που σημαίνει ότι το γράμμα «Α» θα ήταν τώρα «F», το «Β» θα ήταν τώρα «G» και ούτω καθεξής. Αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να περάσει μηνύματα χωρίς να φοβάται ότι θα υποκλαπούν, γιατί μόνο οι αξιωματικοί του ήξεραν πώς να αποκωδικοποιήσουν το μήνυμα.

Ο Giovan Battista Bellaso, ένας κρυπτολόγος του 16ου αιώνα, σχεδίασε την κρυπτογράφηση Vigenere (που αποδίδεται ψευδώς στον διπλωμάτη Blaise de Vigenere), που πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος κρυπτογράφος που χρησιμοποίησε ένα κλειδί κρυπτογράφησης. Το αλφάβητο γράφτηκε σε 26 σειρές, με κάθε σειρά να αλλάζει ένα γράμμα για να δημιουργήσει ένα πλέγμα. Το κλειδί κρυπτογράφησης γράφτηκε για να ταιριάζει με το μήκος του μηνύματος. Στη συνέχεια, το πλέγμα χρησιμοποιήθηκε για την κρυπτογράφηση του μηνύματος, γράμμα προς γράμμα. Τέλος, ο αποστολέας μοιράστηκε το κρυπτογραφημένο μήνυμα και τη μυστική λέξη -κλειδί στον παραλήπτη, ο οποίος θα είχε το ίδιο πλέγμα.

Στη συνέχεια ήρθαν οι υπολογιστές, οι οποίοι επέτρεψαν πολύ πιο εξελιγμένη κρυπτογραφία. Αλλά ο στόχος παραμένει ο ίδιος: να μεταφέρουμε ένα αναγνώσιμο μήνυμα (απλό κείμενο) σε κάτι που ένας ακούσιος αναγνώστης δεν μπορεί να καταλάβει (κρυπτογράφηση κειμένου). Η διαδικασία είναι γνωστή ως κρυπτογράφηση και είναι ο τρόπος με τον οποίο οι πληροφορίες μπορούν να μοιραστούν σε δημόσιες συνδέσεις στο Διαδίκτυο. Η γνώση σχετικά με τον τρόπο αποκρυπτογράφησης – ή αποσυμπίεσης – των δεδομένων είναι γνωστή ως το κλειδί και μόνο τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες.

Πώς λειτουργεί η κρυπτογραφία;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι κρυπτογράφησης πληροφοριών και τα επίπεδα πολυπλοκότητας εξαρτώνται από τον βαθμό προστασίας που μπορεί να απαιτούν τα δεδομένα. Αλλά συνήθως βλέπουμε τρεις τύπους κρυπτογραφικών αλγορίθμων.

Συμμετρική κρυπτογράφηση

Η συμμετρική κρυπτογράφηση-ή κρυπτογράφηση μυστικού κλειδιού-βασίζεται σε ένα μόνο κλειδί. Αυτό σημαίνει ότι ο αποστολέας και ο δέκτης δεδομένων μοιράζονται το ίδιο κλειδί, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται τόσο για την κρυπτογράφηση όσο και για την αποκρυπτογράφηση των πληροφοριών.

Για να γίνει αυτό, το μυστικό κλειδί πρέπει να συμφωνηθεί εκ των προτέρων. Αν και εξακολουθεί να είναι μια καλή πηγή κρυπτογράφησης, το γεγονός ότι υπάρχει μόνο ένα κλειδί που προστατεύει τις πληροφορίες σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος κατά την αποστολή τους μέσω ανασφαλών συνδέσεων. Απλώς φανταστείτε ότι θέλετε να μοιραστείτε το κλειδί της μπροστινής σας πόρτας με έναν φίλο κρύβοντάς το κάτω από την πόρτα σας. Ο φίλος σας έχει πλέον πρόσβαση στο σπίτι σας. Αλλά υπάρχει επίσης μια πιθανότητα κάποιος άγνωστος να βρει το κλειδί και να μπει χωρίς την άδειά σας.

Ασύμμετρη κρυπτογράφηση

Η ασύμμετρη κρυπτογράφηση-ή κρυπτογράφηση δημόσιου κλειδιού-χρησιμοποιεί ένα ζεύγος κλειδιών. Αυτό το πρόσθετο επίπεδο ασφάλειας αυξάνει άμεσα την προστασία των δεδομένων. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε κλειδί εξυπηρετεί έναν και μόνο σκοπό. Υπάρχει ένα δημόσιο κλειδί που μπορεί να ανταλλαχθεί με οποιονδήποτε, σε οποιοδήποτε δίκτυο. Αυτό το κλειδί περιέχει τις πληροφορίες για τον τρόπο κρυπτογράφησης των δεδομένων και ο καθένας μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Υπάρχει όμως και ιδιωτικό κλειδί. Το ιδιωτικό κλειδί δεν είναι κοινόχρηστο και περιέχει τις πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο αποκρυπτογράφησης του μηνύματος. Και τα δύο κλειδιά δημιουργούνται από έναν αλγόριθμο που χρησιμοποιεί μεγάλους πρώτους αριθμούς για να δημιουργήσει δύο μοναδικά, μαθηματικά συνδεδεμένα κλειδιά. Όποιος έχει πρόσβαση στο δημόσιο κλειδί μπορεί να το χρησιμοποιήσει για την κρυπτογράφηση ενός μηνύματος, αλλά μόνο ο κάτοχος ιδιωτικού κλειδιού μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το μήνυμα.

Λειτουργεί σχεδόν σαν γραμματοκιβώτιο. Οποιοσδήποτε μπορεί να βάλει ένα μήνυμα στην υποδοχή κατάθεσης. Αλλά μόνο ο ιδιοκτήτης του γραμματοκιβωτίου έχει το κλειδί για να το ανοίξει και να διαβάσει τα μηνύματα. Αυτό είναι το θεμέλιο για τις περισσότερες συναλλαγές κρυπτονομισμάτων.

Λειτουργίες Hash

Οι συναρτήσεις Hash είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο η κρυπτογραφία μπορεί να εξασφαλίσει πληροφορίες. Αλλά αντί να χρησιμοποιεί κλειδιά, βασίζεται σε αλγόριθμους για να μετατρέψει οποιαδήποτε είσοδο δεδομένων σε μια σειρά χαρακτήρων σταθερού μήκους.

Οι συναρτήσεις Hash διαφέρουν επίσης από άλλες μορφές κρυπτογράφησης επειδή λειτουργούν μόνο με έναν τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να μετατρέψετε ένα hash ξανά στα αρχικά του δεδομένα.

Οι κατακερματισμοί είναι απαραίτητοι για τη διαχείριση blockchain επειδή μπορούν να κρυπτογραφήσουν μεγάλες ποσότητες πληροφοριών χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο τα αρχικά δεδομένα. Ο οργανωμένος τρόπος για τη δομή δεδομένων όχι μόνο αυξάνει την αποτελεσματικότητα, αλλά τα hashes μπορούν επίσης να λειτουργήσουν σαν ψηφιακά αποτυπώματα για οποιαδήποτε κρυπτογραφημένα δεδομένα. Αυτό μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για επαλήθευση και προστασία από τυχόν μη εξουσιοδοτημένες τροποποιήσεις κατά τη μεταφορά μέσω δικτύων. Οποιεσδήποτε αλλαγές στα αρχικά δεδομένα θα οδηγούσαν σε ένα νέο hash, το οποίο δεν θα ταιριάζει πλέον με την αρχική πηγή και επομένως δεν θα μπορούσε να επαληθευτεί στο blockchain.

Ψηφιακές υπογραφές

Η ψηφιακή υπογραφή είναι μια άλλη βασική πτυχή της διασφάλισης της ασφάλειας, της γνησιότητας και της ακεραιότητας των δεδομένων σε ένα μήνυμα, λογισμικό ή ψηφιακό έγγραφο. Όπως υποδηλώνει το όνομά τους, ενεργούν παρόμοια με τις φυσικές υπογραφές και αποτελούν έναν μοναδικό τρόπο σύνδεσης της ταυτότητάς σας με δεδομένα και ως εκ τούτου λειτουργούν ως τρόπος επαλήθευσης των πληροφοριών. Αντί όμως να έχετε έναν μοναδικό χαρακτήρα που να αντιπροσωπεύει την ταυτότητά σας όπως με τις φυσικές υπογραφές, οι ψηφιακές υπογραφές βασίζονται σε κρυπτογραφία δημόσιου κλειδιού. Η ψηφιακή υπογραφή έρχεται ως κωδικός, ο οποίος στη συνέχεια προσαρτάται στα δεδομένα χάρη στα δύο αμοιβαία κλειδιά ελέγχου ταυτότητας. Ο αποστολέας δημιουργεί την ψηφιακή υπογραφή χρησιμοποιώντας ένα ιδιωτικό κλειδί για την κρυπτογράφηση των δεδομένων που σχετίζονται με την υπογραφή, με τον παραλήπτη να παίρνει το δημόσιο κλειδί του υπογράφοντα για να αποκρυπτογραφήσει τα δεδομένα.

Εάν ο παραλήπτης δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει και να διαβάσει το υπογεγραμμένο έγγραφο με το παρεχόμενο δημόσιο κλειδί, δείχνει ότι υπήρχε πρόβλημα με το έγγραφο ή την υπογραφή και επομένως δεν είναι δυνατή η πιστοποίηση του εγγράφου.

Κρυπτογραφία και Κρυπτονομίσματα

Ένα μεγάλο θετικό των κρυπτονομισμάτων είναι η ασφάλεια και η διαφάνειά τους στο blockchain. Όλα αυτά βασίζονται σε κρυπτογραφικούς μηχανισμούς. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα περισσότερα κρυπτονομίσματα που βασίζονται σε blockchain διατηρούν την ασφάλεια και επομένως αποτελούν την ίδια τη φύση των κρυπτονομισμάτων.

Ήταν σε έναν πίνακα μηνυμάτων κρυπτογραφίας το 2009, ότι ο δημιουργός του Bitcoin, Satoshi Nakamoto, πρότεινε έναν τρόπο επίλυσης του προβλήματος των διπλών δαπανών που ήταν από καιρό η αχίλλειος πτέρνα των ψηφιακών νομισμάτων. Το πρόβλημα των διπλών δαπανών εμφανίζεται όταν η ίδια μονάδα κρυπτογράφησης έχει τη δυνατότητα να δαπανηθεί δύο φορές, πράγμα που θα καταστρέψει την εμπιστοσύνη σε αυτήν, ως λύση πληρωμών μέσω διαδικτύου και θα την καταστήσει ουσιαστικά χωρίς αξία.

Ο Nakamoto πρότεινε τη χρήση ενός καταχωρισμένου βιβλίου peer-to-peer που είχε χρονική σήμανση και εξασφαλίστηκε με κρυπτογραφικά μέσα. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία του blockchain όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Όπως συμβαίνει με όλες τις τεχνολογίες, η κρυπτογραφία θα εξελιχθεί για να συμβαδίσει με τις απαιτήσεις για ένα ασφαλές ψηφιακό περιβάλλον. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με την αυξανόμενη υιοθέτηση blockchains και κρυπτονομισμάτων σε βιομηχανίες και σύνορα.

Αποποίηση ευθύνης: Το παρόν υλικό δεν περιέχει και δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως περιέχον επενδυτική συμβουλή, επενδυτικές συστάσεις, προσφορά ή προσέλκυση για συναλλαγές σε χρηματοοικονομικά μέσα. Λάβετε υπόψη ότι αυτή η ανάλυση συναλλαγών δεν αποτελεί αξιόπιστο δείκτη για τυχόν τρέχουσες ή μελλοντικές επιδόσεις, καθώς οι συνθήκες ενδέχεται να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου. Πριν λάβετε οποιεσδήποτε επενδυτικές αποφάσεις, θα πρέπει να ζητήσετε συμβουλές από ανεξάρτητους πιστοποιημένους χρηματοοικονομικούς συμβούλους για να βεβαιωθείτε ότι κατανοείτε τους κινδύνους. ΠΡΟΣΟΧΗ στην μεταβλητότητα των τιμών των Κρυπτονομισμάτων και στις συναλλαγές CFD καθώς υπάρχουν κίνδυνοι για απώλειες των κεφαλαίων σας.